Zespół

Dawniej nie było Internetu. Kontakt ze światem gier odbywał się poprzez giełdę, zloty fanowskie i prasę o grach. Tą ostatnią, szczególnie w pierwszym okresie istnienia tworzyli młodzi, zakochani w grach fanatycy, najczęściej bez wykształcenia i doświadczenia dziennikarskiego. Nikomu to jednak nie przeszkadzało. Głód wiedzy był tak wielki, że w latach 90-tych nastąpił prawdziwy wysyp czasopism o grach. Dziś wiele z nich doczekało się statusu kultowych. Kto je jeszcze pamięta?

MY!!!

AVOK
Miejsce zamieszkania: Kraków
Pomysłodawca i założyciel Zapachu Papieru. Twórca zawartości strony. Karierę gracza zaczynał jeszcze w PRL-owskich czasach, w słynnych budkach z fliperami. Wydawał na automatach każdy grosz. Potem przyszły marzenia o własnym sprzęcie do grania, które w końcu udało się zrealizować.

Przez te wszystkie lata posiadał rozmaite komputery i konsole, jak Commodore Plus/4, Atari 800XL, C64, Amiga 500, PC, Amiga CD-32, Nintendo 64, Dreamcast, GBA, GameCube, PSP, X360 itd. Sprzedając poprzedni model, kupował jednocześnie następny. Potem złapał bakcyla retro i od kilku lat już nie sprzedaje, a tylko nabywa stare maszynki do grania. Obecnie, oprócz PC posiada komputery i konsole:

Komputery

Commodore 64 (stacja dysków, magnetofon, cartdridge)

Konsole stacjonarne

Atari 2600 Jr (1986),
Binatone TV Master MK 10 (1977),
Capcom Home Arcade,
GameCube,
Interton Video Computer 4000 (1978),
Meta Quest 3,
Nintendo 64,
Nintendo Switch,
Pegasus (dwa modele),
PlayStation,
PlayStation 2 (cztery modele),
PlayStation 3,
PlayStation 4,
Sega Mega Drive (klon),
Universum Color-Multi-Spiel 4106 (1981),
Xbox (dwa modele),
Xbox 360,
Xbox Series X.

Konsole przenośne

GameBoy,
GameBoy Color,
GameBoy Advance,
Nintendo DS,
Nintendo 3DS,
Watara Supervision (dwa modele),
Game.com,
Sega GameGear,
Atari Lynx II,
Gizmondo,
Nokia N-Gage,
Leapster,
WonderSwan Color,
Neo Geo Pocket,
PSP (dwa modele),
PS Vita,
Yakima Electronics.

Gierki elektroniczne

CGL:
Puck Monster (1982)

Conic:
Football (70’s)

Elektronika:
Ну, погоди! / IM-02 (80’s)
Oхота / IM-16 (1990)

Epoch:
Invader From Space (1980)
Tarzan (1983) – dystrybucja Schuco
Wood Man (1982)

Gakken:
Backgammon (80’s)
Frogger (1983) – dystrybucja Lindy
Trojan Horse (1981)

Hasbro:
P-O-X (2001)

Mattel Electronics:
Hockey (1978)
Soccer 2 (1979)

Mc Donald’s:
Knuckles Baseball (2005)
Sonic`s Action Game (2004)

Nintendo:
Mario Bros. (1983)
Mario’s Cement Factory (2014)

Play & Time:
King of Cosmos (80’s)

Systema:
Golf Master 2 (1992)

Tiger:
Shinobi (1988)
Smurf (1982)
WCW Grudge Match (1999)

Tomy:
Tennis (1980)

Producent nieznany:
Frog (nn)
Sudoku (nn)

Jest na czym i w co pograć.

Oprócz nowych tytułów Avok kolekcjonuje gry retro, a przy wyborze tytułów z pomocą przychodzą mu stare pisma o grach. Uwielbia je, zbiera i marzy, aby mieć największą kolekcję w Polsce.

JUNIOR
Miejsce zamieszkania: Kraków
Administrator i twórca WordPressowej wersji Zapachu Papieru. Mimo iż nie pamięta czasów Atari 800XL, Bajtka i Top Secretu, nie przeszkadza mu to ciąć na retro sprzęcie i przerzucać stosy makulatury. Lubi też nowe gry, dlatego równie mocno poważa Montezumę, co Elder Ringa. Stare gazety o grach szanuje, nowych nie trawi. Uczestnik większości edycji Pixel Heaven, Krakowskich Retrospekcji i każdej retro imprezy, jaka się trafi. Bywalec krakowskich Arcade i Pinball muzeów. Poza tym uwielbia Mario i Sonika i zbiera gadżety z nimi związane.

Poza retro zainteresowaniami Junior nie ukrywa, że nowe technologie, IT i programowanie w Pythonie porywają go równie mocno, a nawet mocniej, niż gumowa klawiatura ZX Spectrum czy tajniki Assemblera. Dlatego ambitnie edukuje się na studiach informatycznych, zdobywa kolejne stypendia i odgraża się, że w przyszłości wyprowadzi tą branże na prostą (bez względu na to co by to miało znaczyć).

W chwilach wolnych Junior przemienia się w sportowca, OCR-owca i zawodnika Ninja. Był niejednokrotnym uczestnikiem programu Ninja Warrior Polska.

KAMBR ORDOWIK
Miejsce zamieszkania: Warszawa
Maniak książek i publikacji papierowych. Jeśli się da i język akurat zna, to w oryginale. Możesz dać mu do ręki stare wydanie gazety i choćby czytał je setny raz, nie wracaj zbyt szybko. Gry wideo za komuny widywał rzadko – na wczasach i dworcu PKP w Kielcach. Tuż po okrągłym stole nawiedzał kilku kolegów, którym wujkowie z zagranicy przesyłali, tudzież obrotni rodzice po otwarciu granic kupowali Atari, Spectrumy i C64. Pierwszego i jedynego w sercu komputera dorobił się na początku liceum. Amiga 500 oczarowała go i tak już zostało. Po jakimś czasie zmuszony do przesiadki na peceta, na którym zresztą długo jeszcze robił rzeczy amigowe.

W latach 2000-2008 prowadził polską wersję strony amiga-news.de, współpracował z PANS, zasilał newsami telegazetę Polsat. Niektóre z licznych i niekrótkich tłumaczeń oświadczeń kolejnych właścicieli Amigi (ach Mr. Bill Mc Ewen) publikowało też Amiga Computer Studio (pozdrawiam Rafała Belke, w realu chyba nigdy się w końcu nie spotkaliśmy).

Komputery

Amiga 500, 1 MB RAM

Konsole

No dobra, toleruje. Trudno, co robić  😉

Gierki elektroniczne

Elektronika:
Oхота / IM-16 (1990) – Mam i ja! Tylko gdzie to jest? Przez kilka lat oprócz urządzenia do grania z powodzeniem używana w roli budzika – nigdy nie zawiodła.

Marzenie dzieciństwa – zostać komentatorem sportowym. Stara się więc teraz ograniczać w komentowaniu wszelakich rzeczy.

Ulubiona aplikacja: Excel, Access

Ulubione gry: przygodówki, strategi i klasyczne erpegi – nieuleczalny przypadek. I dziś potrafiłby przesiedzieć cały dzień w Civilization.

LEMEK
Miejsce zamieszkania: Łódź
Cichy ale pracowity współtwórca zawartości Zapachu Papieru. Graczem jest od połowy lat 90., a ponadto fanem city builderów, wyścigów oraz… klocków LEGO. Lubi powspominać minione czasy branży gier, a także zgłębiać tajniki ich powstawania (na każdej płaszczyźnie – od scenariusza, po technikalia).

Pochodzi z Rawy Mazowieckiej, obecnie mieszka na peryferiach Łodzi. Z wykształcenia informatyk, pracuje w sektorze ICT. Na co dzień szczęśliwy mąż i tata. Obecnie na urlopie bezpłatnym w Zapachu Papieru.