PSX Extreme nr 4/2024 (319)

Wyjaśniło się: jest nowy wydawca PSX Extreme. Zwie się Paweł [Perez] Myśliwiec i jest byłym redaktorem i nieustającym fanem „szmatławca”. Obiecuje ciągnąć ten wózek tak długo, jak się da, więc powinno być dobrze. A tymczasem mamy nowy numer, z łypiącymi na prawo i lewo roninami na okładce. Szybki skan tomiku i widzę, że od poprzedniego wydania nic się nie zmieniło – wciąż jest to 116 stron za 24,99 zł. Nie przedłużam, daję nura do środka.

Na początkowych stronach sporo się dzieje. Najpierw nie jeden, a dwa wstępniaki. Pierwszy Pereza – powitalny, optymistyczny. Drugi Łapusza – pożegnalny, nostalgiczny. Będę za tym draniem tęsknił, choć już tak namieszał, że sam nie wiem, co mi przysłał, a co wisi… 😉 Ale mniejsza z tym. W „Co nowego” wpadła mi w oko zajawka Thorgala i wywiad z jego twórcami – lubelskim studiem Mighty Koi. Jako fan Rosińskiego czekam z nadzieją, że coś fajnego się z tego wykluje. Przy okazji rzucam okiem na konsolometry i widzę, że kondycja sprzętu Sony, Microsoftu i Nintendo jest zadowalająca (odpowiednio 8/10, 7/10, 7/10). Tradycyjnie nie widzę związku pomiędzy ocenami a komentarzami obok.

Gierkowo, przynajmniej jeżeli chodzi o ilość, jest bardzo dobrze. Zamieszczono 2 playtesty, 34 recenzje i 1 retrorecenzję. Wśród najlepiej ocenianych mamy Eiyuden Chronicles: Hundread Heroes (playtest – 9/10), Włóczykija: Melodię Doliny Muminków (9-/10) i Dragon’s Dogma II (8+/10 i tytuł gry numeru). Na drugim biegunie znajdują się Shines Over: The Damned (3-/10), Total Trails (3/10) i Tax Life: A City Driving Simulator (3/10), wszystkie opatrzone znaczkiem kupy. W ogóle mało jest „ósemek”, a dużo opisów gier średnich lub zaledwie dobrych, stąd pewnie upchano je po trzy na stronę. Mnie najbardziej zainteresowały recenzje okładkowego The Rise of the Ronin, w którego póki co nie pogram (brak PS5), ale mam zapisanego w notesie, i nowego Alone in the Dark – tak z sentymentu. Junior zacznie pewnie od tekstu o Princess Peach: Showtime!, choć cały czas jojczy, że gra jest krótka, prostsza od Mario i nie warta ponad dwóch stówek. Oczywiście kupi, jak stanieje.

W publicystyce w tym miesiącu jest na bogato, są aż trzy Tematy Numeru. Pierwszy traktuje o firmie Sweet Baby Inc. i kontrowersji wokół ich praktyk związanych z umieszczaniem mniejszości w grach. Bardzo dobre. Drugi przybliża sylwetkę zmarłego niedawno rysownika Akiry Toriyamy, autora m.in. serii Dragon Ball. Dobre. Trzeci natomiast sprowokowany jest pewnie ostatnimi informacjami o myszce Miki i objaśnia nam pojęcie domeny publicznej. Niezłe. Ponadto ciekawie się zapowiadają artykuły o bojkotach gier w branży (akurat przypadkowo jestem na kupnie Hogwarts Legacy, serio! 🙂 ), Turnieju Tekkena z 2000 roku (!), bataliach sądowych Nintendo, księżniczce Peach i Planecie Małp. To oczywiście nie wszystko. Tekstów jest od kopy, a podobno zg(red)y nie lubią pisać publicystyki. Jakoś tego nie zauważyłem.

Uzupełnieniem wspomnianego wyżej contentu są w PSX Extreme felietony i stałe rubryki, jak Ohayo Nippon, Graczpospolita, Listy, MyszaQ lubi, Głos Ludu, Comix Zone, Region filmowy, komiks Śledzia (podobno ostatni odcinek) i inne. Kilkanaście pozycji do wyboru. Szkoda tylko, że nie ma nic świeżego. Jest nowe rozdanie, nowy wydawca, może by tak ruszyć głową, panowie? Tymczasem biorę się za to co mam. Leżak na tarasie rozkładam, mleko do szklanki nalewam, One in a Million nastawiam i lekturę poczynam. Cóż oni w tym Sweet Baby wyrabiają… Kopernik była kobietą?!

źródła zdjęć:
PSX Extreme nr 319, 4/2024
https://www.mighty-koi.com/pl/thorgal