Wyprzedaże garażowe można podzielić na wyprzedaże garażowe i „wyprzedaże garażowe”. Te pierwsze są w istocie tym, czym powinny być: pozbywaniem się za grosze (a niekiedy i za darmo) zbędnych, zalegających w domu rzeczy. W takich przedsięwzięciach biorą udział nieraz całe rodziny (zarówno wśród kupujących, jak i sprzedających), a spotkanie jest okazją nie tylko do dobicia targu, ale także ucięcia pogawędki, poznania historii przedmiotów itd. Byłem na kilku takich wyprzedażach, ale należą one do rzadkości. Częściej bowiem mamy do czynienia z „wyprzedażami garażowymi” (cudzysłów zamierzony) tylko z nazwy. Zamiast rodzin – handlarze albo lumpy, zamiast zbędnych rzeczy do oddania w dobre ręce – skupiony od innych towar, wystawiony za odpowiednią cenę, albo „lewe” czy też znalezione po złomowiskach i śmietnikach graty, brudne, uszkodzone i niedbale na kupę rzucone.
Miałem ostatnio szczęście, gdyż trafiłem na prawdziwą wyprzedaż (tą z rodzinami). Junior jęczał, nie chciał za bardzo jechać, ale gdy zobaczył prawie nowego „Dwergara” za połowę ceny, od razu zmienił nastawienie. Trochę pomyszkowaliśmy i po chwili wzbogaciliśmy się o wspomnianą planszówkę i spore pudło z napisem Neverwinter Nights – Kolekcja Wszechczasów. Piękna kolekcjonerka, i choć brakuje koszulki i breloka, to i tak jest to najlepiej wydane ostatnio przeze mnie 25 złotych. Pudło dumnie stanęło na półce, mapki rozwieszę, a artbooki wyeksponuję. A gry? Dwie części cRPG-a plus cztery dodatki to setki godzin grania. Na razie zainstalowałem pierwszą część, dałem detale na maksa, wybrałem krasnoluda i rozpocząłem trening. Zobaczymy, czy to takie dobre jak mówią…
