Przeglądam najnowszego Pixela, wyławiając najsmakowitsze kąski. Pierwsza połowa pisma to głównie opisy gier, niestety – prawie same „indyki”. Jestem z tych, którzy nie ulegli magii gier niezależnych, więc odpuszczam na początek. Ciekawie zaczyna się robić około 50 strony. Historia jednego z szefów Commodore (tego mniej znanego) to coś, czego jeszcze nie czytałem. Potem też jest nieźle: tekst przekrojowy o muzyce w grach, historia kontrolerów, dzieje nieudanej konsoli Apple czy tekst o Archon – mojej ulubionej grze na Atari XL. W sumie nie znalazłem artykułu wybijającego się ponad inne, ale i tak przeczytam wszystko od deski do deski. Jak zwykle.