Przywiozłem sobie z Austrii niemieckie czasopismo Games Aktuell. To taki 100-stronicowy magazyn o grach, z szatą graficzną podobną do naszego Komputera Świat GRY. Pismo ukazuje się w wersji bez i z DVD (różnica 2 EUR). Spytacie, co na płytce? Otóż żadnych pełnych wersji, drodzy rozpieszczeni gracze. To nie Polska. Płytka zawiera „tylko” materiały wideo z…
Z wakacji przywiozłem hiszpańskie czasopismo Nintendo, dedykowane Wii U i 3DS-owi. Na okładce Link z marsową miną i duży napis, że Nintendo właśnie kontratakuje, a w środku… to co zwykle. Te same klimaty, ci sami bohaterowie i te same gry, tylko z wyższymi numerami. Brak nowych światów, brak poważnych gier, brak czegoś, co przyciągnęłoby dorosłego…
Z Wiednia przywiozłem świeży numer niemieckiego periodyku konsolowego M! Games. Jeśli wierzyć notce encyklopedycznej, pismo istnieje nieprzerwanie od 1993 roku! Za 5 EUR dostajemy 100-stronicowy (a więc niezbyt gruby) magazyn, wydrukowany na dobrym papierze. Niby szału nie ma, ale trudno też znaleźć jakieś słabe punkty. Czerwcowy numer zawiera m.in. entuzjastyczną recenzję trzeciego Wiedźmina i ranking…
W rękach trzymam pożółkłe stronice niemieckiego czasopisma Commodore – Info z 1987 roku! Pożółkłe, bo ten prawie 30-letni magazyn był w 90% czarno-biały i wcale nie prezentuje się lepiej (poza objętością) od naszego Bajtka, wydawanego w analogicznym okresie. Gry zajmują niewielką część przestrzeni pisma, głównie są to dość krótkie opisy, okraszone jednym, dwoma screenami. Gros…
Wróciłem z UK z angielskojęzycznym wydaniem Retro Gamera (nr 138). Wreszcie można coś poczytać, a nie tylko pooglądać obrazki. Szybki wgląd w zawartość i już widzę, co pójdzie na pierwszy ogień: artykuł o grach na ZX-81! Jako dzieciuch jarałem się tym cackiem i zbierałem na niego kasę z butelek. Kosztował 20 000 złotych. Niestety, chęci…
W czasie niedawnej wizyty w Niemczech nabyłem Play4, pismo dedykowane posiadaczom konsol PS3, PS4 i Vita. To, co wyróżnia ten periodyk na tle innych magazynów konsolowych, to dołączona płytka DVD z demami, zwiastunami, relacjami z targów itd. Myślałem, że może wrzucili jakiegoś „pełniaka”, ale nie. Ot, rozpieszczonemu polskiemu graczowi w głowie się przewraca…
Z wakacji powróciłem z nowym nabytkiem do mojej kolekcji – tureckim czasopismem o grach Oyungezer. Pismo wertuje się przyjemnie, jest kolorowe, grube (150 stron), wydane na dobrym papierze. Brak płytki. Twórcy wydają się profesjonalistami, jeżdżą na targi (w numerze obszerna relacja z E3), recenzują gry, opisują technikalia. Co ciekawe – prawie 1/3 magazynu to tematy…
Przebywając na półwyspie Iberyjskim skorzystałem z okazji i kupiłem hiszpańską edycję pisma Retro Gamer. Jest znacznie chudsza (całe 60 stron) od swojego niemieckiego odpowiednika. Co więcej, sporo artykułów pokrywa się z tymi z germańskiej edycji. Mimo to zakup się opłacał. Szkoda, że nie mamy takiego pisma w Polsce.
Kolejny wyjazd do Niemiec zaowocował kolejnym niemieckojęzycznym magazynem o grach w moich zbiorach. To Retro Gamer – kwartalnik traktujący wyłącznie o starych grach i sprzęcie do grania. Prawie 200 kolorowych stron wypełnionych atmosferą lat 80- i 90-tych. Sam miód.
W Polsce nie opłaca sie podobno robić gazet o grach. Tymczasem gdzie indziej… Wróciłem właśnie z Niemiec. A tam istny raj dla graczy, w kiosku blisko 20 tytułów! Pisma multiplatformowe, o PC, dla konsolowców, są też dedykowane jednej platformie. Dlaczego?! Nie znam niemieckiego, ale kupiłem sobie wydanie specjalne Games Aktuell o historii gier. Klasa!
