Tadeusz Zieliński, [Zooltar]
Rok urodzenia: 1976
Praca w pismach: Gambler (1996-1999), Komputer Świat GRY (2000-2012), Play (2000-2012), Top Secret (2002-2003), PSX Extreme (2015-dziś)
Stanowisko: redaktor
Inne pseudonimy: ZooltaR
Tadeusz [Zooltar] Zieliński – dziennikarz, autor tekstów, redaktor programów telewizyjnych i czasopism o grach. Debiutował w Gamblerze nr 3/1996, gdzie pisał o grach na PC i na konsole, prowadził także kącik gier 3D na żółtych stronach. Swoje opisy/recenzje podpisywał często zmodyfikowaną ksywką (np. Lord Zooltar, Zooltar-800, Cyber-Zooltar itp.). W jubileuszowym, 50-tym numerze Gamblera z 1/1998 tak został scharakteryzowany: „Szef działu PlayStation, prowadzi Klub 3D, student dziennikarstwa. Obecnie mój (Aleksa Uchańskiego – przyp. aut.) kolega ze szkolnej ławy, co dla nas obu jest (jak mniemam) wielką przyjemnością, zresztą już dawniej bardzo się lubiliśmy. ZooltaR jest najlepszym redakcyjnym znawcą kultury amerykańskiej w szerokim tego słowa znaczeniu. Jak nikt umie opowiadać o grach i lokować je w kulturowym galimatiasie. Jego domena to gry 3D, bijatyki i w ogóle gry akcji. Straszny warchoł i choleryk, ale szybko się uspokaja i wtedy jest sympatycznym i mądrym facetem. Jeden z naszych najlepszych autorów. Gwiazda.” Zooltar pozostawał w Gamblerze do ostatniego numeru (12/1999).
Kolejnym etapem dziennikarskiej kariery Tadeusza Zielińskiego było wydawnictwo Axel Springer Polska, gdzie spędził 12 lat. Był redaktorem sztandarowych periodyków growych wydawnictwa: Komputer Świat GRY i Play. Brał również udział w reaktywacji periodyku Top Secret. Niestety magazyn, który pojawił się w kioskach w październiku 2002 roku, ukazywał się tylko przez 4 numery. Zooltar opuścił wydawnictwo w 2012 roku po zamknięciu KŚG i Play’a. O czasopismach papierowych jednak nie zapomniał. Od 2015 roku współpracuje z PSX Extreme, pisząc m.in. felietony z cyklu „Dwóch zgryźliwych tetryków” i do rubryki „Headshot”.
Oprócz pracy w prasie growej, całe życie zawodowe Tadeusz Zieliński związał z grami. W latach 2005-2012 współpracował z siecią Canal+, gdzie w paśmie Hyper+ (wcześniej Hyper) prowadził programy Review Territory i E-sport. Następnie przez rok pracował w cdp.pl (dawniej CD-Projekt) jako redaktor, menadżer ds. komunikacji ze społecznością i rzecznik prasowy. Ze swoimi zainteresowaniami e-sportowymi znalazł także czas na komentowanie rozgrywek e-sportowych w League of Legends w ESL Poland. W 2013 roku przeniósł się na jakiś czas do Dublina, gdzie studio Riot Games zatrudniło go na stanowisku koordynatora polskiej społeczności wspomnianego League of Legends. W latach 2014-2015 był analitykiem kreatywnym w CD Projekt Red i producentem wykonawczym na platformie sprzedażowej Kinguin, a w okresie 2015-2021 pracował w Flying Wild Hog m.in. na stanowisku Game Designera. Od marca 2021 roku jest dyrektorem kreatywnym i szefem projektu w Red Square Games. Poza tym współprowadzi programy telewizyjne Faux Paux i Deja Vu, emitowane w kanale Polsat Games.
Tadeusz Zieliński jest absolwentem dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim.
W Secret Service nr 1/2000 (75) w Przeciekach jeden z czytelników opisał zabawną rozmowę z Zooltarem w Canal+, w której podobno ten „dał plamę”: „Program […] poświęcony był przemocy w grach […]. Po kilku ciekawych przykładach na to, jacy musimy być chorzy, aby grać np. w Carmageddon, któremu pan Zieliński – jak to powiedział – chętnie obniżyłby ocenę za brutalność (bo nie lubi krwawych gier), prowadzący rzucił nagle pytanie: „A jaka jest Pana ulubiona gra”. Odpowiedź zaskoczyła mnie totalnie: „Quake 2”. Na pytanie, o czym jest ta gra pan Zieliński spanikował i dał plamę. Żeby nie wyszło na to, że krytykuje sam siebie, rzucił, że Q2 to… UWAGA!!! „Paintball przez Internet”. Kurcze! Myślałem że spadnę z krzesła! Ładny mi paintball. Grałem trochę w Q2, a teraz nagle okazało się, że to czerwone na ziemi to nie krew, ale zwykła farba.[…]”
W programie telewizyjnym Deja Vu, emitowanym na antenie Polsat Games, Tadeusz Zieliński i Radosław Nałęcz wspominają branżę elektronicznej rozrywki sprzed lat, opowiadając o sprzęcie, akcesoriach, grach, prasie i innych zjawiskach minionych czasów. Odcinek nr 5 Deja Vu poświęcony był historii polskiej prasy o grach. Autorzy, omawiając poszczególne tytuły, prezentowali fizyczne egzemplarze czasopism, które pochodziły z kolekcji Zapachu Papieru. Telewizja Polsat Games wypożyczyła od autora strony wspomniane pisma. Po emisji programu pisma zostały zwrócone.
Fragment artykułu Marcina Kosmana pt. „20 lat temu ukazał się pierwszy numer Gamblera. Czym był Miesięcznik Elektronicznych Szulerów?” z serwisu Polygamia.pl, w którym Tadeusz [Zooltar] Zieliński wspomina początki zainteresowania konsolami i „wkręcenie się” do Gamblera:
Moja fascynacja konsolami zaczęła się we Francji. Rodzina miała wszystkie konsole świata – od SNES-a po nowiutkiego wtedy PSX (tu grało się w Wipeouta i Tekkena) i Saturna (zdecydowanie do Soniców i Battle Arena Toshinden). Spodobało mi się bardzo. Potem sam dostałem czy kupiłem PSX-a i jakoś już tak się przyjęło. Z Froggerem (moim przez lata najbliższym kolegą z redakcji) potrafiliśmy do 5 rano grać w Tekkena 2. On twardo tylko Niną, ja skakałem z postaci na postać.
Do redakcji dostałem się – jak to zwykle bywa – przez przypadek. – Chodziłem do liceum z bratem jednego z autorów (Kristoff – pozdrawiam), a że byliśmy obaj amigowcami, zakumplowaliśmy się i wymienialiśmy grami. Do tego wszyscy razem jeździliśmy jednym autobusem do szkoły. Zdałem maturę, poszedłem na jakieś studia i pewnego dnia (do dziś pamiętam w którym miejscu – przystanek Sobieskiego-Dolna) spotkałem Krzyśka i zaczęliśmy gadać. Powiedział, że pracuje w Gamblerze, ja spytałem (żartem) czy mnie wkręci, on (żartem) odpowiedział, żebym coś napisał, to on to da komu trzeba. Napisałem (opis Ascendancy – takiego klona Master of Orion), oddałem, gdzieś w międzyczasie było ustawione przez Gulasha (z którym chodziłem do podstawówki, a później spotkaliśmy się na jednym kierunku) spotkanie z Alexem. Tekst się spodobał, więc zlecono mi kolejny. I tak już jakoś zassało. Moi rodzice tak naprawdę dopiero kilka lat temu przyznali, że nie mieli racji kiedy mnie gonili od gier.
1996
- Ascendancy (opis, Gambler nr 28 – 3/1996)
- Battle Arena Toshinden 2 (recenzja, Gambler nr 35 – 10/1996)
- Bermuda Syndrome (recenzja, Gambler nr 32 – 7/1996)
- Big Red Racing (recenzja, Gambler nr 31 – 6/1996)
- Crash Bandicoot (zapowiedź, Gambler nr 36 – 11/1996)
- Cybermage (recenzja, Gambler nr 29 – 4/1996)
- Destruction Derby 2 (zapowiedź, Gambler nr 36 – 11/1996)
- Formula 1 (zapowiedź, Gambler nr 36 – 11/1996)
- Gender Wars (opis, Gambler nr 35 – 10/1996)
- Gex (recenzja, Gambler nr 36 – 11/1996)
- Komiks – jedenasta muza (artykuł, Gambler nr 33 – 8/1996)
- Ostatnie tango w Paryżu (artykuł, Gambler nr 31 – 6/1996)
- Rise 2: Resurrection (opis, Gambler nr 32 – 7/1996)
- Soul Edge (zapowiedź, Gambler nr 36 – 11/1996)
- Space Bucks (recenzja, Gambler nr 31 – 6/1996)
- Space Hulk: Vengeance of the Blood Angels (recenzja, Gambler nr 35 – 10/1996)
- Tekken 2 (recenzja, Gambler nr 35 – 10/1996)
- Tekken 2 (opis, Gambler nr 37 – 12/1996)
- Terminator: Future Shock (opis, Gambler nr 29 – 4/1996)
- Total Distortion (recenzja, Gambler nr 31 – 6/1996)
- Total Mayhem (recenzja, Gambler nr 35 – 10/1996)
- Tydzień ucieczki (artykuł, Gambler nr 35 – 10/1996)
- WipEout 2097 (zapowiedź, Gambler nr 36 – 11/1996)
- Witchaven 2 (recenzja, Gambler nr 32 – 7/1996)