Data pierwszego/ostatniego numeru:
grudzień 1992 / kwiecień 2005
Ilość numerów: 156
131 - numery zwykłe:
nr 0-128 (1992-2002) - pod nazwą Świat Gier Komputerowych
nr 1-2 (2003-2004) - pod nazwą Nowy Świat Gier Komputerowych
13 - wydania specjalne
11 - wydania extra
1 - wydanie jubileuszowe
Nakład:
b/d (1993-1994)
60 000 egz. (1995)
b/d (1996-2005)
Liczba stron:
Świat Gier Komputerowych:
Numery zwykłe:
8 (1992)
68 (1993)
68 (1994)
76 - 84 (1995)
84 - 100 (1996)
96 (1997)
100 - 112 (1998)
100 - 116 (1999)
116 - 148 (2000)
132 - 148 (2001)
124 - 132 (2002)
100 - 124 (2003)
Wydania specjalne:
32 (2002-2005)
Nowy Świat Gier Komputerowych:
132 (2003)
132 (2004)
Wydawca:
Świat Gier Komputerowych:
PWH ALFIN Sp. z o.o. - Bydgosz (1992-1996)
IMAGO Sp. z o.o. - Bydgoszcz (1996-1998)
Egmont Polska Sp. z o.o. - Warszawa (1999-2005)
Nowy Świat Gier Komputerowych:
Dom Mediowy - Sukces Sp. z o.o. - Bydgoszcz (2003-2004)
Adres redakcji:
Świat Gier Komputerowych:
ul. Świętojańska 2/7, 85-017 Bydgoszcz (1992-1996)
ul. Jagiellońska 12A, 85-067 Bydgoszcz (1996-2002)
ul. Przyjazna 13, 85-858 Bydgoszcz (2004-2005)
Nowy Świat Gier Komputerowych:
b/d (2003-2004)
Indeks:
320358 - od nr 01/93 (ŚGK i ŚGK Wyd. Specj.)
38240X - nr 12/03-01/04 (Nowy ŚGK)
376248 - od nr 01/03 (ŚGK Wyd. Specj.)
ISSN:
1230-8773 - od nr 01/94 (ŚGK i ŚGK Wyd. Specj.)
1731-9013 - nr 12/03-01/04 (Nowy ŚGK)
Format:
207x295 mm - ŚGK
205x290 mm - Nowy ŚGK
Redaktorzy naczelni:
Mirosław Domosud (1992-1993)
Piotr [Naczelnik] Pieńkowski (1993-2004)
Grzegorz Szalbierz (2004-2005)
Redaktorzy/współpracownicy:
|
Michał Jerzy [ManJAk] Adamczak Sebastian Babczyński Andrzej [Edward_Robot] Bazylczuk Monika Beyger Wojciech Białkowski Piotr [Alien] Bilski Robert Bodzyński Waldemar Bryl Marcin Bucholc Rafał Bumażnik Romuald Burczyk Łukasz Chmielewski Sebastian Cholewa Jarosław [Yavor] Chrostowski Wojciech Chudziński Łukasz Dominiak Tomasz Dominiak Jan Doroszkiewicz Tomasz Dzięcielewski Tomasz Flanc Rafał Frąckiewicz Roman Gatz Piotr [PiGoN] Gontarek Szymon [Frodo Baggins] Grabowski Adam Gregrowicz Tomasz Hałuszkiewicz Michał Hawryluk Marcin Hinz Katarzyna Hojan Jacek Ilczuk Andrzej Janicki Tomasz Jarzębowski Maciej Jasiński Klaudiusz Jaworski Piotr Jurkowski Jacek Karolczak Michał Karski Łukasz Kasztelowicz Andrzej Kentzer Hubert Klamrowski Paweł Klamrowski Maciej Klimkiewicz Sebastian [Kłomczuch] Kłomski Tomasz Kokoszczyński Mariusz [Czaki] Kończak Radosław Kozarski Tomasz Kulbacki Sebastian Kwiatkowski Bartosz Lewandowski Dariusz Lewkowski Daniel Lisiński |
Krzysztof Lutowski Tomasz Łoboda Przemysław Maciuszko Leszek Major Izabela Makowska Krzysztof Marcinkiewicz Arkadiusz Matczyński Michał Michałowicz Łukasz [Miagi] Młotkowski Dominik Młyński Jan [Dengar] Morwiński Marcin Noryśkiewicz Michał [Elektryczny] Nowakowski Krzysztof Nowicki Tomasz [Antygracz] Nowicki Piotr [Bazyl] Orcholski Tadeusz Oszubski Krzysztof Pałuczak Jacek [Randall] Piekara Robert Pieńkowski Adam [Nubarus] Piesiak Marcin Podlipski Mariusz Puzynowicz Marcin Przybyłek Konrad Różewicz Robert Rutkowski Jacek Ryć Krystyna Sałasińska Sławomir Sarecki Marianna Schoett Paweł Skrzypczak Adrian Smoliński Wojciech [Vaino] Stanek Tomasz Staroń Bartosz [Mały Misio] Stawski Wojciech [Heinz Futerał] Stawski Adam Struk Tomasz Strzelczyk Kamil Szafara Karol [Diaz] Szmyt Przemysław [Ściera] Ścierski Michał Śledziński Marek Telecki Kamila Tkaczyk Bartłomiej Urbański Robert Węgrzyniak Robert Wincencik Robert Wiśniewski Grażyna Zubik |
Charakterystyczne rubryki: Między nami, graczami..., Kantyna, Tawerna, Fido i Mel na tropie... (komiks), Retro, Film, Konsola, Gry bez prądu, Świat według ManJAka, Frakcja 3D, Hyde Park, Ale heca, Z prywatnych zbiorów, Arena Online, Wznowienia, Raport specjalny
Inne wyróżniki: globus wpleciony w tytuł pisma, będący częścią litery "a" w słowie "Świat"
Świat Gier Komputerowych - miesięcznik, jeden z najdłużej funkcjonujących na polskim rynku, wydawany w latach 1992-2005.
Pomysł na jego stworzenie powstał w 1992 roku w bydgoskim wydawnictwie PWH ALFIN, wydawcy czasopisma Amigowiec. Początkowo magazyn miał mieć
tytuł "Świat Gier", lecz nazwa ta już została wcześniej zarejestrowana przez inny podmiot. Ostatecznie pomysł rozwinięto i stanęło na
Świecie Gier Komputerowych. Skompletowano zespół, na czele którego stanął Mirosław Domosud. 12 grudnia 1992 roku pojawił się
numer zerowy, mający formę ośmiostronicowej wrzutki do Amigowca. Pierwszy, 68-stronicowy (w tym 20 stron w kolorze), samodzielnie
wydany numer ukazał się miesiąc później, w styczniu 1993 roku. Pod względem ilości stron Świat Gier Komputerowych bił ówczesną
konkurencję (Top Secret, Computer Studio) na głowę. Trzeba jednak przyznać, że
Top Secret był w całości kolorowy.
Magazyn został bardzo dobrze przyjęty przez czytelnikóww. Wprawdzie początkowo nie wszędzie docierał, niemniej sprzedał się niemal bez zwrotów i redakcja wkrótce
zmuszona była ogłosić, że nie może dosłać chętnym brakujących egzemplarzy, gdyż ich po prostu nie ma. Niestety, już na początku pojawiły się problemy z
opóźnieniami z przygotowaniem materiałów do druku. W marcu 1993 roku stanowisko redaktora naczelnego stracił Mirosław Domosud, który nie mógł sobie poradzić z
uciekającymi terminami. Miejsce jego zajął Piotr [Naczelnik] Pieńkowski, wcześniej zajmujący się DTP. Wybór był uzasadniony, gdyż Piotr poza tym, że był najstarszy w zespole,
miał również największe doświadczenie dziennikarskie. Zaległości były jednak tak duże, że pięć kolejnych numerów Świata Gier Komputerowych
wydano podwójnych. Właściwy rytm wydawniczy osiągnięto dopiero na początku 1994 roku.
Wraz z numerem 13 (1/1994) rozpoczął się proces ciągłego rozwoju pisma. Zmieniono szatę graficzną, wprowadzono 100% koloru, zainicjonowano stałe rubryki (m.in.
Świat według ManJAka, Między nami graczami..., Kantyna, Bez prądu, Tawerna). Świat Gier Komputerowych zyskał własny, rozpoznawalny
styl. Głównym motto magazynu stało się: "traktujemy gry serio", a to oznaczało używanie poprawnej polszczyzny i unikanie potocznego, luźnego slangu.
Przyjęło się, że czasopismo adresowane jest raczej do starszych graczy. Ta formuła sprawdzała się zresztą wyśmienicie i widać to było zarówno po ciągłym zwiększaniu
objętości pisma (76 stron w 2005 roku, 100 stron - rok później), jak i jego dobrej sprzedaży (ponad 55 000 egz. i 7% zwrotów w najlepszym miesiącu 1996 roku). Dobre
samopoczucie redakcji zakłóciło jedynie wydawnictwo PWH ALFIN, które najpierw wiosną 1995 roku zamknęło Amigowca, a pod koniec tego samego
roku ogłosiło wycofanie się z wydawania Świata Gier Komputerowych. Kryzys zakończył się zmianą wydawcy - od marca 1996 roku została nim
firma IMAGO.
Świat Gier Komputerowych w wielu dziedzinach był pionierem. Jako pierwszy wśród branżowych magazynów, od połowy 1993 roku uruchomił
wysyłkowy sklep gier (600 pozycji po dwóch latach działalności). Zapoczątkował dodawanie plakatów do numeru, wymyślił też techtoorki - tekturowe dwustronne
ściągi do gier. Jako jedyny w branży organizował Mistrzostwa Polski w kultową grę piłkarską Sensible Soccer, rozgrywane w latach 1994-1995. W kwestii
technikalii, jako pierwszy w rodzimej prasie growej zastosował tzw. podkłady, czyli półprzeźroczyste obrazki jako tło pod tekst. W drugiej połowe lat 90-tych
sponsorował również program telewizyjny "Nić Ariadny", który zmienił później nazwę na "Cyberjazda" i "Cybermania". Angażował się także bodaj najmocniej ze wszystkich
pism w działalność antypiracką, wielokrotnie prezentując nieprzejednaną postawę w tej kwestii. Jednym z wielu przejawów walki ze złodziejami oprogramowania
były całostronicowe "antyreklamy" w Świecie Gier Komputerowych pt. "nie daj zarabiać bandytom".
W połowie lat 90-tych redakcję Świata Gier Komputerowych zasiliła grupa utalentowanych autorów, z których wielu w późniejszych
latach stało się znanymi postaciami branży gier i nie tylko. Od 1994 roku przez rok członkiem zespołu był Jacek [Randall] Piekara, późniejszy redaktor
znanych magazynów growych, jak Gambler, Click! czy GameRanking, a obecnie
popularny twórca literatury fantastycznej. W 1996 roku do redakcji dołączyli Michał [ManJAk] Adamczak i Michał [Elektryczny] Nowakowski. Obaj byli autorami
znanych i lubianych rubryk. ManJAk, poza sprawowaniem funkcji sekretarza redakcji, pisał felietony z cyklu "Świat według ManJAka", w których w przenikliwy, inteligentny sposób poruszał kwestie gier, graczy,
komputerów i internetu. Elektryczny natomiast prowadził rubrykę "Bez prądu", traktującą o systemach fabularnych, planszówkach, karciankach itd. Elektryczny i
ManJAk piastują dzisiaj wysokie stanowiska w branżach wydawniczej i gier. Warto wspomnieć również o Przemysławie [Ścierze] Ścierskim, założycielu i
wieloletnim redaktorze naczelnym miesięcznika konsolowego PSX Extreme, który stawiał pierwsze kroki w
Świecie Gier Komputerowych.
Kolejne lata funkcjonowania Świata Gier Komputerowych upływały pod znakiem dalszych przemian, m.in. uruchomienia strony WWW, zmiany szaty
graficznej, zwiększenia liczby stron, uatrakcyjnienia treści (nowe rubryki np. Konsola, plebiscyty - Złote Dyski, Hitki) i przede wszystkim wprowadzenia Cover Dysków. Debiut CD Action
wiosną 1996 roku kompletnie przewartościował rynek i ustanowił dodawanie CD do pism standardem. Kto się do tego trendu nie dostosowywał - tracił czytelników.
Redakcja Piotra Pieńkowskiego zareagowała Amigowo-Pecetową płytą z demami i shareware, wydawaną od września 1996, lecz były to krążki sprzedawane oddzielnie.
A tempo narzucone przez wrocławskiego konkurenta było wręcz zabójcze. CD Action jeszcze w 1996 roku dorzuciło drugi krążek CD, a od początku 1997 roku
zaczęło dołączać regularnie pełne wersje gier. Świat Gier Komputerowych nie był w stanie nawiązać walki, co gorzej, w
kwietniu 1997 roku, ze względu na niejasne przepisy podatkowe zawiesił sprzedaż CD. Braki próbował rekompensować dodawaniem rozmaitych gadżetów:
wywieszek na drzwi, kalendarzy, techtoorek, plakatów, książeczek, plakietek, kart, nalepek itp. Organizował również rozmaite akcje np. fundował
czytelnikom bilety do kina na recenzowane w piśmie filmy (Mortal Kombat, Wyspa piratów, Wing Commander).
Na początku 1999 roku po raz drugi nastąpiła zmiana wydawcy, którym została firma Egmont Polska. Tym razem trafiono na wydawniczego gracza o dużym potencjale,
skłonnego zainwestować spore pieniądze w polepszenie jakości magazynu. Na efekty
współpracy nie trzeba było długo czekać. Już lutowy, 74 numer Świata Gier Komputerowych pachniał pozytywnymi zmianami: odświeżonym
logo i layoutem, zmianami organizacyjnymi wewnątrz pisma i debiutem Cover Dysku. Od tego numeru, przez kolejne dwa lata wydawano dwie wersje miesięcznika: z CD i bez.
Niebawem pojawiły się nowe rubryki, jak Frakcja 3D, Hitoteka czy Arena Online. Wreszcie, jesienią 1999 roku nadszedł długo oczekiwany moment: w numerze 81
z 9/1999 pojawiła sie pierwsza gra w pełnej wersji - strategia turowa Panzer General. Miesiąc później na krążek trafił Allied General. Od
stycznia 2001 roku czytelnicy już systematycznie otrzymywali pełnowartościowe gry i były to solidne tytuły, jak Mortyr 2093-1944, Civilization II,
Master of Orion II czy Rainbow Six. Od 2001 roku ukazywał się dodatkowo Świat Gier Komputerowych Extra z reedycjami załączanych
wcześniej pełnych wersji, a od 2002 roku Świat Gier Komputerowych Wydanie Specjalne - numery tematyczne również z CD.
W pierwszych latach nowego millenium wydawało się, że pozycja Świata Gier Komputerowych jest ugruntowana i stabilna. W kwietniu
2001 zespół świętował wydanie 100 numeru, w lutym 2003 roku - 10-lecie narodzin. W owym czasie był to magazyn o grach o najdłuższym
stażu na polskim rynku. Pierwsze widoczne oznaki kryzysu nadeszły wraz z numerem 124 z 4/2003 i decyzją o zaprzestaniu dodawaniu płyt do czasopisma. Oficjalnie
był to wynik ankiety przeprowadzonej wśród czytelników. W praktyce wydawca zdecydował ograniczyć finansowanie magazynu. Najgorsze miało nadejść
parę miesięcy później. W lipcu 2003 roku Egmont zdecydował zawiesić wydawanie Świata Gier Komputerowych. Zespół Piotra
Pieńkowskiego nie pogodził się jednak z tą decyzją i na przełomie 2003/2004 roku,
własnym sumptem (przy pomocy założonej firmy Dom Mediowy - Sukces) wydał kolejne dwa numery pisma, zmieniając tytuł z przyczyn prawnych na
Nowy Świat Gier Komputerowych. Egmont podał jednak sprawę do sądu. W lutym 2004 roku na stronie WWW
redakcji pojawił się komunikat: "Z przykrością zawiadamiam, iż wydanie następnego numeru Nowego Świata Gier Komputerowych
zostaje niniejszym wstrzymane. Postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku zakazano naszemu wydawnictwu rozpowszechniania i wprowadzania do obrotu NŚGK do czasu
rozstrzygnięcia sporu pomiędzy Egmont Polska i Domem Mediowym - Sukces. Inaczej mówiąc, jeszcze przed orzeczeniem wyroku i stwierdzeniem, czy roszczenia Egmont
Polska są zasadne, nakazano nam już teraz, tytułem zabezpieczenia praw Egmontu, wstrzymanie wydawania NŚGK. Ocenę powyższego pozostawiam Wam. Piotr
Pieńkowski." Tym samym wysiłki Piotra Pieńkowskiego zakończyły się niepowodzeniem, a zespołowi
Nowego Świata Gier Komputerowych pozostało kontynuowanie tradycji pisma na internetowym portalu gamelog.pl
Zaledwie parę miesięcy później, w maju 2004 roku prasa branżowa opublikowała następującą informację: "Natura nie lubi próżni. Gdy nic nie istnieje, wkrótce
coś powstaje; gdy istnieje, wkrótce ginie - po to tylko, aby gdzieś indziej mogło znowu powstać coś. W burzliwych dziejach Świata Gier Komputerowych
nie było jeszcze tak długiej przerwy między wydaniami. Brak oznacza jednak tylko tyle, że Natura rozpoczyna prace nad jego wypełnieniem. ŚGK to magazyn, który
zajmował poczesne miejsce na rynku prasy komputerowej i zaprzepaszczenie wcześniejszych dokonań wydawców, redaktorów i autorów byłoby stratą niepowetowaną.
Tego olbrzymiego wysiłku nie można nie doceniać, podobnie jak nie można nie dostrzegać faktu, że przez lata ŚGK doczekał się wiernej rzeszy fanów, ceniących
sobie przede wszystkim nasze poważne podejście do, zdawałoby się, tak rozrywkowego tematu, jak gry komputerowe. Tym krótkim wstępem redakcja ŚGK zamierza
obwieścić powrót magazynu na rynek prasy komputerowej. Na razie, będą to kwartalne wydania tematyczne. Grono redakcyjne obiecuje jednak: Zrobimy wszystko, by
ŚGK z czasem ukazywał się częściej. Będziemy dążyć do tego, by Czytelnicy mogli sięgnąć po ten magazyn co miesiąc. Zdajemy sobie sprawę, iż jest to trudne
wyzwanie. Jesteśmy jednak silnie zmotywowani i będziemy dążyć do tego celu ze szczególnym uporem. Grzegorz Szalbierz." Ogłoszenie reaktywacji z nowym
składem pod skrzydłami Egmontu zostało przez wielu fanów odebrane jako zwykłe żerowanie na znanej marce. Obiecany powrót do regularnie wydawanych numerów nie nastąpił,
natomiast Wydania Specjalne rzeczywiście ukazywały się kwartalnie jeszcze przez rok. Po ostatnim numerze - z 2/2005 -
Świat Gier Komputerowych definitywnie zamilkł.
W czerwcu 2018 roku, przy okazji retro imprezy dla graczy Pixel Heaven 2018, ukazał się jednorazowo numer jubileuszowy Świata Gier Komputerowych. Jest to numer wspominkowy, wydany z okazji 25-lecia powstania pisma, stworzony przez byłych redaktorów z Piotrem Pieńkowskim na czele.
Ciekawostki:
Golizna, która dzisiaj nikogo nie dziwi, w latach 90-tych mogła być przedmiotem sporych kłopotów. Redakcja Świata Gier Komputerowych
co najmniej dwukrotnie była posądzana o szerzenie pornografii. Najpierw w nr 38 z 2/1996 zamieścili na drugiej stronie reklamę Techlandu, która oprócz gier
promowała również filmy erotyczne na CD. Mimo, iż małe, niewyraźne obrazki pokazywały panie w bieliźnie i panów od połowy ciała w górę, a wszystko sygnował napis "uwaga!
tylko dla dorosłych", afera zrobiła się niemała. Odtąd redakcja wprowadziła cenzurę reklam, które miały być zamieszczane w piśmie. Niewiele czasu upłynęło,
kiedy znowu na Świat Gier Komputerowych posypały się gromy. Sprawczynią zamieszania była bohaterka gry Wet: The Sexy Empire,
umieszczona na okładce numeru 58 z 10/1997. Lubieżna pozycja Luli nie spodobała się rodzicom czytelników i fakt, że miała wszystko co trzeba zasłonięte, była
postacią narysowaną i reklamowała grę strategiczno-ekonomiczną nie miał dla obrońców moralności żadnego znaczenia.
Tam, gdzie jest konkurencja, tam od czasu do czasu "iskrzy". Między Światem Gier Komputerowych a innymi magazynami growymi
iskrzyło więc i to nie raz. Były krytyka, przytyki, złośliwości i wzajemne wytykanie sobie błędów. W 1994 roku Gambler posądził
bydgoską redakcję o plagiat solucji Beneath a Steel Sky. W 1996 roku na łamach obu magazynów nastąpiła wymiana "uprzejmości" między Piotrem Pieńkowskim a Aleksem
Uchańskim (redaktorem naczelnym tegoż Gamblera) o artykuł w Rzeczypospolitej, w którym promowano jednych, umniejszając
popularności i znaczenia drugim. Wpadki Świata Gier Komputerowych, jak recenzowanie niepełnych wersji pokroju Dungeon Keepera
lub wersji nieistniejących (TFX na Amigę) zostało również obśmiane przez konkurencję. W przypadku TFX-a Computer Studio
tak mocno "pojechało" po kolegach z branży, że doszło do osobistej interwencji Piotra Pieńkowskiego. Marek Suchocki, redaktor naczelny
Computer Studio przeprosił, a Amigowcy doczekali się w końcu TFX-a na ich komputerach. Pojawił się jednak nie w 1995
roku, jak zakładano, lecz dwa lata później, jako exclusive na CD w czasopiśmie CU Amiga Magazine z 10/1997.
