PSX Extreme

Data pierwszego/ostatniego numeru:
wrzesień 1997 / obecnie
Ilość numerów: 307
307 - numery zwykłe*
* - ostatni liczony numer 3/2023
Nakład:
 10 000 egz. (1997)
 25 000 - 30 000 egz. (2011-2016)
 30 000 egz. (2017)
 23 000 egz. (2019)
 18 000 egz. (2021)
 25 000 egz. (2022-2023)
Brak informacji o nakładzie w stopce, dane pobrane z internetu i od autorów.
Liczba stron:
  40 - 60 (1997)
  68 - 100 (1998)
         100 (1999)
100 - 132 (2000)
100 - 114 (2001)
  84 - 108 (2002)
  84 - 116 (2003-2004)
  84 - 100 (2004)
100 - 120 (2005)
  92 - 116 (2006)
100 - 116 (2007-2009)
         100 (2010-2011)
108 - 116 (2012)
100 - 116 (2013-2014)
100 - 108 (2015-2017)
         100 (2018-2019)
100 - 108 (2020-2021)
100 - 148 (2022)
116 - 124 (2023)*
* - dane z 3 numerów
Wydawca:
Grupa 69 - Katowice (1997-2011)
AD Music - Warszawa (2011-2012)
Advertigo (2012-2019)
Idea Ahead (2019-obecnie)
Adres redakcji:
ul. Grabowa 3, 40-172 Katowice (1997)
ul. Sokolska 65/136, 40-087 Katowice (1998)
ul. Sokolska 65/110, 40-087 Katowice (1998-1999)
ul. Sokolska 65, 40-087 Katowice (1999-2007)
ul. Modelarska 18, 40-142 Katowice (2007-2011)
ul. Cedrowa 34, 04-533 Warszawa (2011-2019)
Al. KEN 36A, lok. 93A, 02-797 Warszawa (2019-obecnie)
ISSN:
1429-172X (1997-obecnie)
Indeks:
340898 - numery zwykłe (1997-obecnie)
Format:
203x280 mm - nr 01/1997-09/1998
205x273 mm - nr 11/2019-obecnie

Redaktorzy naczelni:
Wojciech [Aju] Oczko (1997-1998)
Przemysław [Mr. Ściera] Ścierski (1998-2011)
Grzegorz [Butcher] Drabik (2011-2016)
Roger [Roger] Żochowski (2016-obecnie)

Redaktorzy/współpracownicy:

Konrad [SoQ] Adamczewski Mateusz [Mati] Badecki Andrzej [Loki] Błaszczyk Marcin [Brodek] Brodecki Celic Edgar Chrola Damian Ciszek Andrzej [Jędrek] Citowicz Bartosz [Zax] Dawidowski Zbigniew [Zobi] Dębicki Bartosz [Rasputin] Dziamski Łukasz Dziatkiewicz Piotr [Piotrek] Figlerowicz Sławomir Giergelewicz Mirosław [Gamera] Grabe Wojtek [Grucha] Gruszczyk Marcin [Sentinel] Grzelak Marcin Janik Grzegorz Juraszek Sebastian [Fenix] Kajdan Michał [Szufelka] Kawka Miłosz [EjSi] Konieczny Norbert [Norby] Konieczny Marcin [Koso] Kosman Tomasz [HIV] Kozieł Kryspin [Rayos] Kras Michał [Kroolik] Król Łukasz [Dżujo] Kujawa Krzysztof [skizo] Kunc Grzegorz [Esiek] Kuźnik Mariusz [Nemo] Ludwiński Łukasz (Dziadu) Mach Bartek [Kujot] Majowski Przemysław [M@jk] Małecki Maciej [Komodo] Marchewka Damian [Mashter] Matyasik Michał [Mazzi] Mazur

Krzysztof [NRGeek] Micielski Michał [Mielu] Mielcarek Dawid [Muszyn] Muszyński Paweł [Perez] Myśliwiec Tomasz [Torba] Nawrot Kamil [Amer] Niewczas Łukasz [Lucek] Odziewa Wojciech [Cox] Pawlak Monika Pawlikowska-Białobrzewska Dariusz [Konsolite] Pasturczak Adam Piechota Bartek [RAQ] Raczkowiak Piotr [Rozbo] Rozbicki Robert Rzucidło Nikodem [JaMaJ] Sabas Artur [Mutti] Salwarowski Kuba [Sobek] Sobek Artur [Sojer] Sojka Tomasz [Star] Staroń Piotr [ACE] Starościk Michał [Ural] Stępień Mayumi [Belltree] Suzuki Jakub [KILu] Szarleja Łukasz [Loser] Szewczyk Wojciech [Blood] Tarczyński Marcin [Myszaq] Teller Dawid Traczykowski Michał Walkiewicz Aleksander [Sasza] Wieczorek Michał [pLaYmAn] Wiesner Artur [Shiva] Włodarczyk Rafał [Duch] Zaborowski Bartłomiej [pingwin] Zadykowicz Jowita [Yohko] Zagdańska Jarosław [Teruo] Zagdański Maciej [Kali] Żmuda-Adamski

Charakterystyczne rubryki: Achievement unlocked, Babskie sprawy, Bez tektury, Comix Zone, Cytat numeru, Dobre, bo polskie, Dreamcast Lives 4ever, Dwóch zgryźliwych tetryków, Dziennik gracza, Ex-Ray, Fabularna tawerna, Felieton czytelnika, Głos ludu, Grabieżcy, Graczpospolita, Hardkor, Headshot, Hyde Park, Kartoteka, Kąciki RPG / sportowy / wyścigowy / bijatyk / szperacza / kieszonkowca / GBA / On Line, KinematoGRAfia, Konsolo-METR, Krótka seria, Krótko i na temat, Listy - skrzynka, Martwa strefa, Network, Muzyka gracza, Myszaq lubi, Na piechotę, Na warsztacie, New Game Plus, Od Gracza dla Graczy, Ohayo Nippon, Okiem maniaka, On Line, Piguła, Pocket, Powrót do przeszłości, PSX Not Dead, Recenzje Europa/USA/Japonia, Region DVD, Region Filmowy, Retro - odkurzamy wspomnienia, Savepoint, Styliści branży, Survive, Szara strefa, Szmugler, Śmietnik, To było grane, Wsparcie, Z dziennika gracza, Z ukosa, Zapraszamy do reklamy, Zg(red.) poleca/czytelnik poleca, Zgredzi od siebie, Zgrentgen, Złowione w sieci, Xbox Live Arcade.
Inne wyróżniki: napis tytułowy z wyróżnioną czerwonym kolorem literą "X"; napisy na okładce: nieoficjalny magazyn użytkowników PlayStation (nr 1 z 9/1997 - nr 42 z 2/2001), nieoficjalny magazyn użytkowników konsol (nr 43 z 3/2001 - nr 52 z 12/2001 ), multiplatformowy magazyn dla graczy hardcore'owych (nr 55 z 3/2002 - nr 66 z 2/2003), największy magazyn o konsolach (nr 88 z 12/2004), największy magazyn o konsolach w Polsce (nr 89 z 1/2005 - nr 99 z 11/2005), największy w Polsce magazyn o konsolach (nr 101 z 1/2006 - nr 187 z 3/2013), jedyny w Polsce magazyn tylko o konsolach (nr 188 z 4/2013 – nr 305 z 1/2023), gry konsole popkultura (nr 306 z 2/2023 – obecnie).

PSX Extreme - miesięcznik o grach konsolowych wydawany od 1997 roku, obecnie przez firmę Idea Ahead. Założycielami pisma byli Wojciech [Aju] Oczko i Sebastian [Fenix] Kajdan, którzy wcześniej działali na scenie Amigowej. Decyzja o wspólnym przedsięwzięciu zapadła w lipcu 1997 roku podczas Intel Outside Party IV, gdzie Aju prezentował konsolę Sony PlayStation. W ciągu kilku tygodni wspólnicy zarejestrowali nowy tytuł (nazwę "PSX Extreme" wymyślił Sebastian), przeprowadzili rekrutację autorów i rozpoczęli prace nad pierwszym numerem. Premiera "nieoficjalnego magazynu użytkowników PlayStation", którego redaktorem naczelnym został Wojciech Oczko, miała miejsce we wrześniu 1997 roku. Nakład wynosił 10 000 egzemplarzy, czasopismo liczyło 40 kolorowych stron i kosztowało 4,90 zł.

Pomimo kłopotów z kolportażem (nakład drukowano w ratach), sprzedaż pierwszego numeru była satysfakcjonująca. Prace nad kolejnymi ruszyły więc pełną parą. Redakcję zasilili nowi redaktorzy, m.in. Tomasz [HIV] Kozieł, Marcin [Myszaq] Teller i Przemysław [Ściera] Ścierski. Zwiększono nakład, powiększono objętość do 52, a następnie do 68 stron, dodano nowe rubryki (listy, testy sprzętu, felietony, retro), a także zmodyfikowano system ocen i zmieniono szatę graficzną. Pismo nabierało kształtów i profesjonalnego charakteru, a także znaczenia, co zauważył rynek. Od trzeciego numeru zaczęły pojawiać się reklamy, redakcja nadawała także własną audycję w regionalnym radiu "Rezonans". W numerze 16 osiągnięto 100 stron, w PSX 40 - 132. Po wprowadzeniu 7% podatku VAT na prasę, od numeru 42 (luty 2001) redakcja była jednak zmuszona drastycznie zredukować objętość pisma, nawet do 84 stron. Niestabilna sytuacja trwała jeszcze przez kilka lat i dopiero od 2005 roku 100 stron stało się standardem.

W PSX Extreme od samego początku postawiono na luźny, młodzieżowy styl, wyróżniający go na tle konkurencji. Zwolennikiem takiej konwencji był zwłaszcza Przemysław [Mr. Ściera] Ścierski, najpierw zastępca, a od grudnia 1998 roku redaktor naczelny pisma. Pełne humoru teksty, pisane slangiem typowym dla nastolatków, oraz powykrzywiane twarze redaktorów stały się wizytówką magazynu. Było w tym sporo autoironii, bo redaktorzy nie wahali się używać w stosunku do siebie określeń typu "zgredziole", naczelnego nazywali "ścierwem", a swoje pismo "szmatławcem". Wiele z tych określeń przyjęło się na stałe i funkcjonuje do dziś. Na łamach pisma utworzono szereg rubryk umożliwiających zaprezentowanie zwariowanych pomysłów "zg(red)ów", jak Hyde Park, komiks, Wesoła Kamera czy Śmietnik. Takie podejście przysporzyło PSX Extreme wielu fanów, szczególnie wśród młodzieży, z drugiej strony odrzuciło graczy preferujących bardziej poważny styl dziennikarstwa. Dla tych drugich pozostawały periodyki konkurencji, jak NEO czy NEO Plus. Po odejściu Ściery w 2011 roku kolejni redaktorzy naczelni stonowali nieco styl pisma.

Młodzieńcza werwa redaktorów i ich arsenał pomysłów przekładały się na ciągły rozwój czasopisma, które co rusz modyfikowano, ulepszano, dodawano nowe rubryki i kąciki. Zaowocowały również pokrewnymi projektami wydawniczymi. W listopadzie 1998 roku na rynku zadebiutował pierwszy z "ekstrimowych" poradników, zawierający materiały, które nie zmieściły się w regularnych wydaniach (tipsy i tricki, kody, porady, opisy sprzętowe i gier itd.). Poradnik PSX Extreme (wydawany później jako Poradnik Extreme) zyskał dużą popularność i jego kolejne edycje ukazywały się przez 10 kolejnych lat (łącznie 13 numerów). Gorzej wyszło z innym redakcyjnym projektem z 1999 roku - multiplatformowym periodykiem Man!ak. Magazyn z założenia zawierał dużą ilość krótkich opisów gier, chodziło bowiem o zmieszczenie jak największej liczby tytułów. Opinie wielu autorów, porównania wersji na poszczególne platformy, testy sprzętowe, emulacja, retro itd., a wszystko podlane "psx-owym" humorem. Pomysł jednak nie wypalił i czasopismo zostało zamknięte po wydaniu zaledwie trzech numerów.

Od samego początku w PSX Extreme kładziono duży nacisk na kontakt z czytelnikami. Ich opinie, pozyskiwane za pomocą ankiet, telefonicznie lub w czasie osobistych spotkań miały ogromny wpływ na kształt pisma. Redaktorzy niejednokrotnie udostępniali własne prywatne numery telefonów, dzięki czemu można było do nich zadzwonić, podzielić się pomysłami, poprosić o pomoc w przejściu gry itd. Jako, że w pierwszych latach działalności pisma internet był jeszcze w powijakach (oficjalną stronę pisma uruchomiono dopiero w 2001 roku), symbolem kontaktu z fanami stała się rubryka "Listy". Dział ten, prowadzony do dziś przez Tomasza [HIV-a] Kozieła, w szczytowym okresie popularności zajmował nawet 6 stron, dorabiając się własnego stylu i sympatyków. O specyficznym poczuciu humoru HIV-a świadczy nie tylko styl, w jakim odpowiada czytelnikom, ale również utworzone przez niego mini-rubryki: debil miesiąca, pchli targ, rodzyny, prywata czy HC room czyli pokój gracza.

Extreme Party 5 w Katowicach, sierpień 2006.

Oprócz wspomnianych wyżej, jedną z najbardziej charakterystycznych dla PSX Extreme form kontaktu z czytelnikami były cykliczne imprezy dla czytelników, tzw. Extreme Party. Na pierwszej, którą zorganizowano w maju 2000 roku, zjawiło się 1500 fanów. Organizowano pokazy, konkursy, turnieje i konsolowe rozgrywki, a przede wszystkim bawiono się wspólnie. Relacje z imprezy pojawiały się na łamach "szmatławca". Na przestrzeni lat odbyło się kilka edycji, początkowo w Katowicach, później w Warszawie, a na każdej bawiło się minimum kilkaset osób.

Kluczową zmianą, jaka zaszła po kilku latach działalności pisma, było przekształcenie go w magazyn multiplatformowy. Decyzja ta została poprzedzona plebiscytem, ogłoszonym w numerze 41 (1/2001). Poproszono czytelników o odpowiedź na jedno pytanie: "Czy chcesz, aby w PSX Extreme znalazły się informacje (zapowiedzi, krótkie recenzje) dotyczące rynku innych konsol?". W marcowym numerze ogłoszono wyniki plebiscytu, według których 56% fanów była za zmianą profilu pisma. Tym samym numer 43 (3/2001) był jednocześnie pierwszym multiplatformowym (bez PC), a periodyk zmienił nazwę z "nieoficjalnego magazynu użytkowników PlayStation" na "nieoficjalny magazyn użytkowników konsol".

Lata 2000 upłynęły pod znakiem ciągłego rozwijania formuły pisma, powstawały nowe rubryki, dopieszczano layout, uatrakcyjniano wydania (dwie okładki, kalendarze, DVD z trailerami na X360 itp.). Na kolejny przełom trzeba było poczekać do połowy 2011 roku, kiedy to Przemysław Ścierski (posiadający prawa do tytułu) przeniósł redakcję do Warszawy, a następnie sprzedał PSX Extreme wydawnictwu AD Music. Sam na stałe opuścił branże gier. Nowym redaktorem naczelnym został Grzegorz [Butcher] Drabik. Pod jego "rządami" pismo stało się bardziej "poważne", wprowadzano też nowinki, np. cyfrową wersję magazynu, która bardzo dobrze sprzedawała się za granicą. W kwietniu 2014 roku "szmatławiec" świętował wydanie 200-ego numeru.

Od 2016 roku redaktorem naczelnym PSX Extreme jest Roger [Roger] Żochowski. W 2019 roku pismo zostało kupione przez firmę Idea Ahead Roberta Łapińskiego, wydawcy Pixela. W tamtym czasie sprzedaż periodyku kształtowała się na poziomie 13 tys. egzemplarzy. W związku z sytuacją pandemiczną, w roku 2020 zaczęły się kłopoty z terminowością ukazywania się magazynu, spadła także sprzedaż. Rentowność próbowano ratować m.in. przez sprzedawanie w atrakcyjnej cenie łączonych prenumerat "PSX-a" i Pixela czy zorganizowanie wsparcia na Patronite.pl. W kolejnym roku doszły drastyczne podwyżki cen papieru i jego ogólny deficyt na rynku. Ostatecznie wydawca w skali roku zmuszony był podnieść cenę o prawie 50%, niemniej pismo przetrwało jako miesięcznik i funkcjonuje do dzisiaj, w sierpniu 2022 roku świętując jubileusz 25-lecia istnienia i wydania 300 numerów.

Na każdym z premierowych numerów PSX Extreme naklejona jest na naklejka z numerem indexu. Jest to oryginalny dowód trudnych początków i braku doświadczenia redakcji. Po wydrukowaniu "szmatławca" okazało się bowiem, że aby trafił on do ogólnopolskiej sieci dystrybucyjnej "Ruchu", musi mieć na stronie tytułowej naniesiony numer identyfikacyjny. Oczywiście nie miał, bo nikt nie wiedział, że ma mieć. W tej sytuacji przed wysłaniem nakładu do kiosków trzeba było nakleić wspomnianą naklejkę na każdy z 10 tysięcy egzemplarzy.

W trakcie panelu dyskusyjnego podczas Pixel Heaven 2021, na którym gościła redakcja PSX Extreme, zg(red)zi ujawnili, że wyniki przeprowadzonego 20 lat wcześniej plebiscytu w sprawie zmiany profilu pisma zostały przez Przemysława Ścierskiego sfałszowane. W rzeczywistości na zadane w numerze 1/2001 pytanie, dotyczące obecności innych niż PlayStation konsol, większość czytelników odpowiedziała "nie". Jako że chęć wprowadzenia zmian była w redaktorze naczelnym bardzo silna, a różnica głosów na niekorzyść jego pomysłu niewielka, zmanipulował wyniki. Tym oto sposobem wprowadził do formuły pisma rewolucyjną zmianę, bez której być może na rynku nie byłoby dzisiaj "PSX-a". Wielu fanów starego porządku nie mogła jednak wybaczyć Ścierze tego ruchu, padały wyzwiska, a nawet grożono mu śmiercią :)